การประยุกต์ใช้ท่อเหล็ก 4130 ในท่อเหล็กไม่มีรอยต่อสำหรับโครงรถยนต์แบบโรลโอเวอร์

ตามข้อกำหนดของกฎบนเฟรม โครงสร้างของรถแข่งจะต้องมีโรลเคจ 2 ตัวพร้อมส่วนรองรับ แผงกั้นด้านหน้าพร้อมระบบรองรับและโครงสร้างบัฟเฟอร์ และโครงสร้างป้องกันการชนด้านข้าง ได้แก่ วงแหวนหลัก วงแหวนหน้า , ส่วนรองรับเอียงกรงม้วนและโครงสร้างรองรับ, โครงสร้างป้องกันการชนด้านข้าง, แผงกั้นด้านหน้า และระบบรองรับแผงกั้นด้านหน้าเฟรมยูนิตทั้งหมดสามารถถ่ายโอนน้ำหนักของระบบยึดเหนี่ยวคนขับไปยังโครงสร้างพื้นฐานได้หน่วยเฟรมหมายถึงข้อต่อท่อแต่ละชิ้นที่สั้นที่สุด ไม่ได้เจียระไน และต่อเนื่องกันหน้าที่หนึ่งของเฟรมคือการทนทานต่อน้ำหนักต่างๆ จากภายในและภายนอกรถ แต่คุณสมบัติทางกลของวัสดุต่างๆ นั้นแตกต่างกันอย่างมาก ทำให้ยากสำหรับนักออกแบบและผู้ตัดสินในการตัดสินว่าความสามารถในการรับน้ำหนักของเฟรมเป็นไปตามมาตรฐานหรือไม่โลหะผสมเหล็กเป็นโลหะผสมของเหล็กคาร์บอนที่เกิดขึ้นโดยการเติมองค์ประกอบโลหะผสมหนึ่งรายการขึ้นไปในปริมาณที่เหมาะสมให้กับเหล็กกล้าคาร์บอนธรรมดาด้วยการเพิ่มองค์ประกอบที่แตกต่างกันและใช้เทคนิคการประมวลผลที่แตกต่างกัน ทำให้คุณสมบัติพิเศษ เช่น ความแข็งแรงสูง ความเหนียวสูง ความต้านทานการสึกหรอ ความต้านทานการกัดกร่อน ความต้านทานต่ออุณหภูมิต่ำ ทนต่ออุณหภูมิสูง และไม่สามารถรับแม่เหล็กได้และชื่อเต็มของตัวเอกของเราคือ 30CrMo Pipe หรือที่รู้จักกันในชื่อ 4130 Steel Pipeมีความแข็งแรงและความเหนียวสูง ชุบแข็งได้ดี และมีเส้นผ่านศูนย์กลางการชุบแข็งในน้ำมัน 15-70 มม.เหล็กมีความแข็งแรงทางความร้อนที่ดีตั้งแต่ 500 ˚ ต่ำกว่า C มีความแข็งแรงที่อุณหภูมิสูงเพียงพอและประสิทธิภาพการเชื่อมที่ดี

เกรดในประเทศ 4130 30CrMo เป็นเหล็กกล้าโลหะผสมที่ประกอบด้วยโครเมียมและโมลิบดีนัม โดยมีความต้านทานแรงดึงโดยทั่วไปมากกว่า 750MPaที่เห็นได้ทั่วไปในตลาดคือแท่งและแผ่นหนาท่อเหล็ก 4130 ผนังบางจะใช้ทำโครงจักรยานนี่คือชุดประกอบท่อเหล็กที่ถอดออกได้มันทำจากท่อเหล็กคาร์บอนไร้รอยต่อดึงเย็นโค้งงอและติดตั้งทีละท่อตามรูปร่างภายในของรถหากถอดโครงตัวถังออก คุณจะเห็นกรงโลหะที่ทำจากท่อเหล็กหลายเส้นดังนั้นชาวฮ่องกงจึงเรียกมันว่า "กรงม้วน"ด้วยเกราะเพชรอันล้ำค่านี้ แม้ว่ารถจะกลิ้งไปสองสามครั้งและภายนอกของรถก็ทนไม่ได้ นักแข่งที่อยู่ข้างในก็จะยังปลอดภัยวัสดุท่อเหล็กและความต้านทานการบิดที่ใช้สำหรับโครงป้องกันการม้วนถูกกำหนดโดยน้ำหนักของตัวรถ และโดยทั่วไปจะต้องสามารถทนต่อแรงกระแทกที่มากกว่าสองเท่าของน้ำหนักของตัวรถได้เนื่องจากพื้นผิวถนนของสนามแข่งค่อนข้างราบเรียบจึงแทบไม่มีช่องว่างในทางตรงกันข้าม หากแรลลี่บนถนนบนภูเขาและการแข่งขันแบบครอสคันทรี่พลิกคว่ำ ร่างกายจะเสียหายมากขึ้นดังนั้นความแข็งแกร่งของโรลเคจสำหรับการแข่งรถแรลลี่และการแข่งรถวิบากจึงสูงขึ้น และโครงสร้างของข้อต่อท่อก็หนาแน่นขึ้นโครงกันโคลงที่ติดตั้งอย่างมืออาชีพไม่เพียงแต่สามารถรับมือกับสถานการณ์ที่ไม่คาดคิดเท่านั้น แต่ยังเพิ่มความแข็งแกร่งและป้องกันการบิดตัวของตัวรถอีกด้วยตัวอย่างเช่น โดยการเชื่อมต่อตำแหน่งการเชื่อมหลายตำแหน่งของโรลเคจเข้ากับเบาะนั่งของโช้คอัพหน้าและหลัง แม้ว่ารถจะกระโดดบ่อยครั้ง ส่วนหนึ่งของแรงกระแทกจากพื้นจะกระจายไปยังโรลเคจ ซึ่งให้การป้องกันสำหรับ ตัวถังรถ

4130 ส่วนใหญ่ใช้ในอุตสาหกรรมเครื่องบิน แต่ในช่วงต้นถึงกลางทศวรรษ 1950 เมื่อเข้าสู่โครงสร้างแชสซีรถแข่ง สถานการณ์ก็เริ่มเปลี่ยนไปเช่นเดียวกับอุตสาหกรรมการบิน การใช้ 4130 เป็นวัสดุโครงสร้างแชสซีหลักในการแข่งรถได้รับการพัฒนาอย่างค่อยเป็นค่อยไปในช่วงหลายปีที่ผ่านมาในเวลานั้น นักแข่งรถหลายคนตั้งคำถามถึงความสามารถในการเชื่อมของ 4130 เนื่องจากการเชื่อม TIG เป็นเทคโนโลยีที่ใหม่มากและผู้ผลิตส่วนใหญ่ใช้การบัดกรีในการเชื่อมวัสดุนี้จนกระทั่งปี 1953 บริษัท Boeing Aircraft Company ได้บันทึกและเริ่มการเชื่อม TIG สำหรับโครงสร้าง 4130 ของตนไม่สามารถระบุแชสซีของรถ 4130 คันแรกได้ แต่มีแนวโน้มว่าจะถูกนำไปใช้ในการแข่งรถเป็นครั้งแรก เช่น รถ SCCA รถเติมน้ำมันชั้นนำ IndyCar หรือ Formula One
ในช่วงกลางทศวรรษ 1950 รถยนต์จำนวนมากที่ทำจาก 4130 ได้แข่งขันกันในหลายระดับที่ SCCA ยอมรับในปี 1953 Forest Edwards ได้ผลิต Edwards/Blue Speical โดยใช้รถเก๋ง Morris อายุ 51 ปีและ 4130 ที่ทรุดโทรม Charles Hall จะขับ "รถขุดขนาดเล็ก" ของเขาเพื่อคว้าแชมป์ Pacific Coast Championship รุ่น SCCA H-class ซึ่งใช้ 1.25 นิ้ว × โครงสี่เหลี่ยมคางหมู ผลิตจาก 0.030 นิ้ว 4130
Dragmaster Dart: Dodd Martin และ Jim Nelson พร้อมด้วย Dragmaster Dart ก่อตั้ง Dragmaster Company ในเมืองคาร์ลสแบด แคลิฟอร์เนีย ประมาณปี 1959 หรือ 1960 พวกเขาอยู่ในระดับแนวหน้าของเทคโนโลยีการแข่งรถและได้รับรางวัล "การออกแบบที่ดีที่สุด" ในการแข่งขันระดับประเทศของ NHRAภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งปีหลังจากเปิดตัว Dragmaster ก็เริ่มผลิตแชสซีที่เรียกว่า "Dart" ซึ่งมีวัสดุสองชนิด: 4130 และเหล็กเหนียว

ในปี 1965 Brawner Hawk ซึ่งเป็นเครื่องยนต์ด้านหลังที่ผลิตในปี 4130 ได้เปิดตัวและขับเคลื่อนโดย Mario AndrettiBrawner Hawk ถูกสร้างขึ้นโดยช่างเครื่องในตำนาน Clint Browner และลูกศิษย์ของเขา Jim McKee ในขณะนั้นได้รับการออกแบบโดยใช้ Copper Climax ซึ่งเป็นรถเครื่องยนต์ด้านหลังคันแรกที่เข้าสู่เส้นสตาร์ท 500 ไมล์ในอินเดียเมื่อปี 1961 ซึ่งขับเคลื่อนโดย Jack Brabham แชมป์ Formula One สองครั้งในปีนั้น Braun Hawk ประสบความสำเร็จอย่างมากภายใต้การขับเคลื่อนของ Marioในการแข่งขัน Husserl Grand Prix ซึ่งจัดขึ้นที่ Indianapolis Circuit Park มาริโอคว้าตำแหน่งห้าอันดับแรกในการแข่งขันรอบคัดเลือกสี่รายการ ตำแหน่งโพลหนึ่งตำแหน่ง และห้าอันดับห้าอันดับแรก รวมถึงชัยชนะครั้งแรกของเขาใน USACนอกจากนี้เขายังได้รับรางวัลแชมป์ฤดูกาล 1965 ของ USAC และ 1965 Indianapolis '500 'Stark Wetzel Rookie of the Year
ในช่วงปลายทศวรรษ 1960 และต้นทศวรรษ 1970 Dennis Klingman และ Wyatt Swaim แห่ง Lincoln Electric เดินทางไปยุโรปเพื่อสอนผู้ผลิตรถยนต์ Formula One ถึงวิธีเชื่อม TIG ท่อ 4130 แทนการบัดกรีในช่วงปลายทศวรรษ 1970 4130 จะค่อยๆ เข้าสู่การแข่งขันในรูปแบบอื่นๆประมาณปี 1971 Jerry Weeks Baker ได้สร้างกรงใหม่โดยใช้ 4130 บนรถ Austin Healy Sprite ของเขา และเข้าร่วมการแข่งขันในกิจกรรมที่เป็นที่ยอมรับของ SCCAในเวลานั้นกฎของ SCCA อนุญาตให้ใช้ 4130 ได้ แต่ไม่แนะนำเพราะการเชื่อมทำได้ยากต่อมาเจอร์รีได้สร้างรถมินิคาร์ 4130 ให้กับดอน เอ็ดมอนด์สเพื่อเข้าร่วมการแข่งขันที่ได้รับการยอมรับจากสมาคมยานยนต์อเมริกัน (USAC)ประมาณปี 1975 USAC กำหนดว่า 4130 สามารถใช้ได้ตราบใดที่ยังอยู่ในสภาพปกติ
ในช่วงปลายทศวรรษ 1970 หน่วยงานออกใบรับรองหลายแห่งเริ่มกำหนดให้ใช้โรลเคจที่ผลิตขึ้น 4130 ในระดับสูงสุดของการแข่งขันเมื่อวันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2521 SFI กำหนดให้แชสซีรถยนต์ที่ใช้เชื้อเพลิงระดับบนสุดทั้งหมดต้องทำจากวัสดุ 4130SFI เป็นองค์กรไม่แสวงผลกำไรที่มุ่งเผยแพร่และจัดการมาตรฐานสำหรับอุปกรณ์ยานยนต์และอุปกรณ์การแข่งขันระดับมืออาชีพ/สมรรถนะสูงภายในปี 1984 SFI ยังกำหนดว่ารถยนต์ตลกจะต้องผลิตด้วย 4130