การวิเคราะห์มาตรฐานการตรวจสอบการรวมตัวของอโลหะในเหล็กในต่างประเทศ

มาตรฐานการตรวจสอบการรวมตัวที่ไม่ใช่โลหะของ ISO:

(1) ISO 4967:2013

ISO 4967:2013 “การกำหนดปริมาณการรวมตัวของอโลหะในเหล็ก – วิธีการตรวจสอบด้วยกล้องจุลทรรศน์ด้วยแผนภูมิพิกัดมาตรฐาน” เข้ามาแทนที่ ISO 4967-1998 แต่เนื้อหามีการเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อยเท่านั้น และวิธีการตรวจสอบและแผนภูมิพิกัดไม่มีการเปลี่ยนแปลงมาตรฐานนี้ฉบับปี 1988 ได้รับการรับรองโดย GB/T 10561-2005 อย่างเท่าเทียมกัน

(2) ISO 9341-1996

ISO 9341-1996 “อุปกรณ์เกี่ยวกับการมองเห็นและการมองเห็น – การกำหนดความไม่สมบูรณ์ของการรวมและข้อบกพร่องของพื้นผิวในคอนแทคเลนส์แบบคงที่” แนะนำวิธีการและขั้นตอนในการตรวจจับสิ่งเจือปนและข้อบกพร่องที่พื้นผิวโดยใช้คอนแทคเลนส์แบบคงที่เลิกผลิตในปี พ.ศ. 2549 และแทนที่ด้วย ISO 18369.3:2006 “อุปกรณ์เกี่ยวกับสายตาและการมองเห็น – คอนแทคเลนส์ – ส่วนที่ 3: วิธีทดสอบ”

มาตรฐานการตรวจสอบการรวมอโลหะของสหรัฐอเมริกา:

(1) ASTM B796-2014

ASTM B796-2014 “วิธีทดสอบสำหรับปริมาณการรวมตัวของอโลหะในชิ้นส่วนที่หลอมด้วยผง” ซึ่งแทนที่ ASTM B796-2007 นั้น เหมาะสำหรับการวัดระดับการรวมตัวของอโลหะในชิ้นส่วนที่หลอมด้วยผง โดยต้องมีการตรวจจับความพรุน 100% ในพื้นที่แกนกลาง ของตัวอย่างหากมีช่องว่าง เป็นการยากที่จะแยกแยะรูขุมขนที่เหลือจากการรวมออกไซด์

(2) ASTM E45-2013

ASTM E45-2013 “วิธีทดสอบเพื่อกำหนดปริมาณสารรวมในเหล็ก” เป็นมาตรฐานการตรวจสอบสารรวมอโลหะที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย ซึ่งรวมถึงวิธีการตรวจสอบด้วยตาเปล่า 4 วิธี และวิธีการตรวจสอบด้วยกล้องจุลทรรศน์ 5 วิธี (การวิเคราะห์ด้วยตนเองและด้วยภาพ) เพื่ออธิบายปริมาณสารเจือปนในเหล็ก และวิธีการรายงานผลการตรวจสอบวิธีการตรวจสอบด้วยกล้องจุลทรรศน์ 5 วิธีประกอบด้วย: วิธี A (วิธีมุมมองที่แย่ที่สุด), วิธี B (วิธีความยาว), วิธี C (วิธีออกไซด์และซิลิเกต) วิธี D (วิธีที่มีปริมาณการรวมต่ำ) และวิธี E (วิธีจัดอันดับ SAM);ASTM E45 ได้จัดทำชุดแผนที่อ้างอิงมาตรฐาน (แผนที่ JK และแผนที่ SAE) เพื่ออธิบายคุณลักษณะ (ขนาด ประเภท และปริมาณ) ของการรวมทั่วไปสามารถดูแผนที่ SAE ได้ในขั้นตอนการทำงาน J422 ที่แนะนำในคู่มือ SAEสเปกตรัมของวิธี A (ขอบเขตการมองเห็นที่แย่ที่สุด), วิธี D (ปริมาณการรวมต่ำ) และวิธี E (เรตติ้ง SAM) ได้รับการพัฒนาโดยใช้สเปกตรัม JK ในขณะที่วิธี C (วิธีออกไซด์และซิลิเกต) ใช้สเปกตรัม SAE

(3) ASTM E1122-1996

ASTM E1122-1996 “วิธีทดสอบมาตรฐานสำหรับการกำหนดระดับการรวม JK โดยการวิเคราะห์ภาพอัตโนมัติ” ถูกยกเลิกในปี 2549 และได้ถูกรวมเข้ากับ ASTM E45-2013 วิธี A และ D ที่ได้รับการปรับปรุงใหม่

(4) ASTM E1245-2003 (2008)

ASTM E1245-2003 (2008) “วิธีทดสอบมาตรฐานสำหรับการกำหนดปริมาณการรวมหรือโครงสร้างระยะที่สองในโลหะโดยการวิเคราะห์รูปภาพอัตโนมัติ”เหมาะสำหรับการใช้วิธีสร้างภาพอัตโนมัติเพื่อประเมินปริมาณสารเจือปนภายนอกและโครงสร้างจุลภาคระยะที่สองในโลหะเนื่องจากการกระจายตัวของสารรวมจากภายนอกกระจัดกระจายและคาดเดาไม่ได้ มาตรฐานนี้จึงใช้ไม่ได้กับการประเมินสารรวมจากภายนอกในเหล็กหรือโลหะอื่น ๆ

(5) ASTM E2142-2008

ASTM E2142-2008 “วิธีทดสอบสำหรับการประเมินและการจำแนกประเภทของสารที่รวมอยู่ในเหล็กโดยการสแกนด้วยกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอน”ตามขั้นตอนที่ระบุไว้ใน ASTM E45 และ ASTM E1245 การประเมินเชิงปริมาณของปริมาณการรวมในเหล็กดำเนินการโดยใช้กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแบบส่องกราดการกำหนดปริมาณ ขนาด และการกระจายตัวทางสัณฐานวิทยาของสารรวมจะจำแนกตามวิธีทางเคมี

(6) ASTM E2283-2008 (2014)

ดังที่ทราบกันดีว่า ความล้มเหลวของส่วนประกอบทางกล เช่น เกียร์และแบริ่ง มักมีสาเหตุมาจากการมีออกไซด์ของอโลหะจำนวนมากการสังเกตส่วนประกอบที่ล้มเหลวด้วยกล้องจุลทรรศน์มักจะติดตามการมีอยู่ของสารเจือปนการคาดการณ์อายุการใช้งานความล้าของส่วนประกอบที่เสียหายไม่สามารถประเมินได้อย่างสมเหตุสมผลตามมาตรฐานการตรวจสอบแบบรวม เช่น ASTM E45, ASTM E1122 และ ASTM E1245ASTM E2283-2008 (2014) “รหัสสำหรับการวิเคราะห์ค่าสูงสุดของการเจือปนของอโลหะและคุณลักษณะโครงสร้างจุลภาคอื่นๆ ในเหล็ก” เกิดขึ้นภายใต้เงื่อนไขเหล่านี้มาตรฐานนี้สร้างวิธีการมาตรฐานโดยใช้การวิเคราะห์ค่าสูงสุด ซึ่งเกี่ยวข้องกับอายุการใช้งานของส่วนประกอบและการกระจายขนาดที่รวมเช่นเดียวกับ ASTM E1245-2003 (2008) มาตรฐานนี้ใช้ไม่ได้กับการประเมินการเจือปนจากภายนอกในเหล็กและโลหะอื่นๆ

มาตรฐานการตรวจสอบการรวมอโลหะของเยอรมัน:

(1) ดิน 50602-1985

DIN 50602-1985 “วิธีการตรวจสอบด้วยกล้องจุลทรรศน์สำหรับการประเมินปริมาณการรวมตัวของอโลหะในเหล็กคุณภาพสูงโดยใช้แผนภาพโลหะ” ถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายเป็นมาตรฐานวิธีการตรวจสอบด้วยกล้องจุลทรรศน์สำหรับปริมาณการรวมตัวของอโลหะในเหล็กคุณภาพสูง ซึ่งมีการอ้างอิงโดยมากกว่า 120 มาตรฐานผลิตภัณฑ์มาตรฐานนี้แบ่งการเจือปนที่ไม่ใช่โลหะในเหล็กออกเป็นสี่ประเภท: ประเภท SS, ประเภท OA, ประเภท OS และประเภท OG ซึ่งสอดคล้องกับการเจือปนของซัลไฟด์ การเจือปนของออกไซด์ การเจือปนของซิลิเกต และการรวมออกไซด์ของทรงกลม ตามลำดับการรวม 4 ประเภทนี้แบ่งออกเป็น 9 ระดับ แสดงด้วย 0-8ระดับที่อยู่ติดกันส่งผลให้เกิดความแตกต่างเป็นสองเท่าของพื้นที่รวมปริมาณการเก็บตัวอย่างคือหนึ่งเตาเผาหรือชุดวัสดุ และโดยปกติจะมีตัวอย่างไม่น้อยกว่า 6 ตัวอย่างมีการใช้กราฟสามกราฟเพื่อประเมินระดับการรวมในระดับเดียวกัน การรวมซัลไฟด์ (ประเภท SS) และการรวมออกไซด์ทรงกลม (ประเภท OG) จะถูกแบ่งออกเป็นสองชุดตามความแตกต่างในความกว้างและความหนาในการรวม ในขณะที่การรวมออกไซด์ (ประเภท OA) และการรวมซิลิเกต (ประเภท OS) จะถูกแบ่งออกเป็น สามซีรีย์ในแต่ละประเภทของการรวมและแต่ละซีรีย์ จะมีการกำหนดช่วงความยาวของการรวมที่สอดคล้องกัน และยังมีตารางช่วงความยาวที่สอดคล้องกับการรวมที่มีความกว้างต่างกันด้วยมีวิธีการประเมินสองวิธีสำหรับ DIN 50602-1985: วิธี M และวิธี Kวิธี M คือการบันทึกระดับสูงสุดของการรวมบนพื้นที่ที่ถูกตรวจสอบทั้งหมด และหลังจากการประเมินและบันทึกการรวมต่างๆ ในตัวอย่างที่เลือกแยกกัน ให้คำนวณค่าเฉลี่ยเลขคณิตวิธี K จะคำนวณการเจือปนจากระดับที่ระบุ ดังนั้นมาตรฐานจึงใช้กับเหล็กชนิดพิเศษโดยเฉพาะดังนั้นการประเมินระดับต่ำสุดจึงขึ้นอยู่กับกระบวนการถลุงเหล็ก การใช้วัสดุ และขนาดของผลิตภัณฑ์ตัวเลขหลัง K แสดงถึงจำนวนระดับต่ำสุดที่ใช้ในการประเมินโดยใช้กราฟตัวอย่างเช่น K4 หมายถึงความถี่ของการเกิดระดับการรวมตัวโดยเริ่มจากระดับ 4 ระดับของการรวมจะแตกต่างกันไป และค่าสัมประสิทธิ์ความเป็นอันตรายก็แปรผันเช่นกันการคูณความถี่ด้วยสัมประสิทธิ์จะทำให้ได้จำนวนรวมทั้งหมดในกลุ่มตัวอย่างเดียวจำนวนรวมของการรวมในกลุ่มตัวอย่างทั้งหมดจะถูกบวกเข้าด้วยกัน และผลลัพธ์จะถูกแปลงเป็น 1000 mm2 ซึ่งเป็นดัชนีรวมของการรวมโดยทั่วไปจะใช้ K4 และเมื่อคำนวณ การรวมประเภท OS โดยทั่วไปจะถูกจัดประเภทเป็น OAปัจจุบันมาตรฐานนี้ถูกยกเลิกไปและไม่มีมาตรฐานฉบับปรับปรุงใหม่มาทดแทนคณะกรรมการด้านเทคนิคแนะนำให้ใช้ DIN EN 10247-2007 ในการตรวจสอบปริมาณการรวมตัวของอโลหะในเหล็ก

(2) ดิน EN 10247-2007

DIN EN 10247-2007 “การตรวจสอบด้วยกล้องจุลทรรศน์ของปริมาณการรวมตัวของอโลหะในเหล็กโดยใช้ภาพมาตรฐาน” เป็นมาตรฐานวิธีการตรวจสอบทางโลหะวิทยาสำหรับปริมาณการรวมตัวของอโลหะในเหล็กที่พัฒนาขึ้นจากเวอร์ชันทดลองของ DIN V ENV 10247-1998 “การตรวจสอบด้วยกล้องจุลทรรศน์ ของปริมาณการรวมตัวของอโลหะในเหล็กโดยใช้ภาพมาตรฐาน”มาตรฐานนี้แบ่งการเจือปนของอโลหะในเหล็กออกเป็น 6 ประเภทพื้นฐาน ซึ่งแสดงโดย EA, EB, EC, ED, EF และ AD วิธีการประเมินแบ่งออกเป็นวิธี P (วิธีการรวมที่แย่ที่สุด), วิธี M (มุมมองที่แย่ที่สุด) วิธี) และวิธี K (วิธีมุมมองเฉลี่ย) โดยวิธี M และวิธี K นั้นสอดคล้องกับ DIN 50602 

คำอธิบายในปี 1985 โดยพื้นฐานแล้วมีความสอดคล้องกัน และมาตรฐานผลิตภัณฑ์ที่กำหนดขึ้นใหม่จำนวนมากในยุโรปได้เริ่มอ้างอิงถึงมาตรฐานนี้

(3) อื่นๆ

มาตรฐานการทดสอบที่เกี่ยวข้องกับการตรวจสอบการรวมตัวของอโลหะยังรวมถึง: SEP 1570-1971 “วิธีการตรวจสอบด้วยกล้องจุลทรรศน์สำหรับแผนภูมิการจัดอันดับเนื้อหาการรวมที่ไม่ใช่โลหะของเหล็กพิเศษ”, กันยายน 1570-1971 (ภาคผนวก) “วิธีการตรวจสอบด้วยกล้องจุลทรรศน์สำหรับการรวมที่ไม่ใช่โลหะ ตารางการให้คะแนนเนื้อหาของเหล็กพิเศษละเอียดและแบบยาว” และ SEP 1572-1971 “วิธีการตรวจสอบด้วยกล้องจุลทรรศน์สำหรับตารางการให้คะแนนปริมาณซัลไฟด์ของเหล็กตัดอิสระ”

มาตรฐานการตรวจสอบสิ่งเจือปนที่ไม่ใช่โลหะในประเทศอื่น:

JIS G 0555:2003 “วิธีทดสอบด้วยกล้องจุลทรรศน์สำหรับการรวมอโลหะในเหล็ก” (มาตรฐานญี่ปุ่น)

เป็นวิธีการทดสอบด้วยกล้องจุลทรรศน์มาตรฐานในการพิจารณาการเจือปนของอโลหะในผลิตภัณฑ์เหล็กแผ่นรีดหรือเหล็กหลอม (ที่มีอัตราส่วนการอัดอย่างน้อย 3)วิธีการตรวจสอบจริงที่รวมอยู่ในมาตรฐานนี้แบ่งออกเป็นวิธี A วิธี B และวิธีการตรวจสอบด้วยกล้องจุลทรรศน์แบบคำนวณจุดวิธี A และวิธี B สอดคล้องกับวิธีการแทนค่าใน ISO 4967:2013 อย่างสมบูรณ์ และวิธีการคำนวณจุดแสดงถึงความบริสุทธิ์ของเหล็กตามเปอร์เซ็นต์ของพื้นที่ที่ถูกครอบครองโดยการรวมมาตรฐานนี้ใช้กันอย่างแพร่หลายในการประเมินความเหมาะสมของเหล็กสำหรับการใช้งาน แต่เนื่องจากอิทธิพลส่วนตัวของผู้ทดลอง จึงเป็นเรื่องยากที่จะได้ผลลัพธ์ที่น่าพึงพอใจ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีตัวอย่างและการคาดการณ์จำนวนมากเพื่อการใช้งาน

BS 7926-1998 (R2014) “วิธีการไมโครกราฟิกเชิงปริมาณเพื่อกำหนดเปอร์เซ็นต์ของปริมาณการรวมอโลหะในเหล็ก” (มาตรฐานอังกฤษ)

มีการอธิบายวิธีการถ่ายภาพด้วยกล้องจุลทรรศน์สองวิธีเพื่อระบุปริมาณสารเจือที่ไม่ใช่โลหะในเหล็กหล่อเศษส่วนพื้นที่ของการเจือปนของอโลหะในชิ้นงานเหล็กหล่อได้รับการระบุ และช่วงเปอร์เซ็นต์ของการเจือปนของอโลหะในวิธีการหลอมและการกลั่นสี่วิธีที่ใช้โดยโรงหล่อเหล็กก็ถูกระบุด้วย

โลหะ Gapower ใหม่เป็นผู้ผลิตเหล็กตัดฟรีแบบมืออาชีพผลิตภัณฑ์หลัก ได้แก่ 1212 1213 1214 1215 1140 1144 12l13 12l14,12l15 11SMn30 เป็นต้น ลูกค้าสามารถค้นหาท่อทุกประเภทที่ต้องการ